อารมณ์ค้างหลังอ่าน #2 นากพัทธ์ นิยายไทยเล่มแรกที่ม้าอ่าน
"นากพัทธ์" นับเป็นนวนิยายไทยเล่มแรกที่ม้าหยิบขึ้นมาอ่านเลยก็ว่าได้ หากไม่นับช่วงประถมที่พี่สาวเคยให้ลองอ่านแจ่มใส เพราะปกติม้าจะอ่านแต่หนังสือแปลตลอด พอมาช่วงหลังๆเริ่มอ่านเองได้เลยหันมาสนใจนวนิยายไทย ว่าจะลองอ่านดูสักหน่อย อยากเกลาสำนวนภาษาของตัวเองด้วยแล้วก็อยากลองอ่านเรื่องไทย ๆ ด้วย ม้าก็เลยขอให้แม่ของเพื่อนเขาแนะนำมาให้อีกที ขอแนวพีเรียต ๆ ตอนไปงานหนังสือเลยฉกเอาเรื่องนี้มาอ่านกับอีกเรื่องหนึ่งคือทวิภพ เล่นเอาเสียกรอบเลย (ก็เล่นซื้อหนังสือประวัติศาสตร์มาด้วยอีกสองเล่มนี่นา) ความประทับใจแรกที่เปิดขึ้นอ่านนั้นไม่มีเลยสักนิด เปิดมาอ่านก็พบกับสำนวนที่ไม่คุ้นเคยและงง ๆ อยู่บ้าง ชื่อออกจะโบราณ ๆ ไม่คุ้นหู บางฉากถึงกับต้องหันไปถาม "แม่ ๆ คำนี้แปลว่าอะไรคะ?" กันเลยทีเดียว ไม่ใช่ว่าหนังสือเขาไม่ดีนะ แต่ภาษาไทยของม้ายังดีไม่พอจะอ่านอะไรแบบนี้มากกว่า แปลกใหม่ดีเหมือนกัน ได้อ่านอะไรต่างจากเดิมบ้าง แถมมีเกร็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้อ่านด้วย เหมือนได้ความรู้ไปในตัว ยิ่งอ่านนาน ๆ ไป เออ... เว้ย... มันเพลินดีแฮะ ลื่นไหลไปช้า ๆ (...